• latw-155-10
    Yonca ağızlı gümüş oinokhoe. (Vedat Nedim Tör Müzesi'nin izni ile.)
  • latw-155-20
    Yonca ağızlı gümüş oinokhoe. (Telif hakkı Sart Amerikan Hafriyat Heyeti / Harvard Üniversitesi)

Yonca ağızlı gümüş oinokhoe

Dönem
MÖ 6.yüzyılın ilk yarısı, Lidya
Müze
Uşak, Arkeoloji Müzesi, 1.2.89
Müze Envanter No.
1.2.89
Sardeis veya Müze Env. No.
Uşak 1.2.89
Malzeme
Gümüş
Eserin Türü
Madeni Eser
Metal Eserin Türü
Madeni Kap
Yerleşim
Basmacı Tumulus
Tanım
“Çömlek, yonca ağızlı, kalın silindir biçimli boyunlu, bodur küresel gövdeli ve halka dipli. Boynun alt çevresinde içten dövülerek oluşturulmuş bir silme mevcuttur. Ağzın üzerinden yukarıya yükselen kulp iki metal sactan yapılmıştır, alttaki sac katlanarak üsttekini kenarlarından sarmaktadır. Üstteki sac merkezi içbükey yivin aşağısında boncuk bezemelidir. Kulbun üst ucu yivli, uzun silindir bir halka şeklinde biter ve ağzın iç yüzeyine iki perçinle tutturulan dar, dörtgen bir saca lehimlenir. Kulbun alt ucu palmet (kırık) şeklindedir ve gövdeye lehimlenmiştir. Palmetin yukarısında dikey yivli yatay bir silme yer alır. Boyun ve gövde tek seferde dövülmüştür, ayrı yapılan profilli halka dip, vazoya lehimlenmiştir, kulp korozyona uğramıştır” (Özgen ve Öztürk 1996). Yükseklik 0.112 m; kulbun üstüne kadar yükseklik 0.146 m; ağız çapı 0.088 m; gövde çapı 0.106 m; dip çapı 0.041 m; ağırlık 365.12 g.
Yorum
Basmacı Tümülüsü, Güre yakınındaki tümülüs mezarlar arasında Uşak Müzesi tarafından bilimsel olarak kazılmış olan tek zengin mezardır. Tümülüsün tepesi defineciler tarafından büyük çapta tahrip edilmişse de mezar odası soyulmamıştır. Odada ölünün kemiklerinin bulunduğu bir lahit yer alır (bakınız; Baughan, “Lidya Gömü Gelenekleri”; Akbıyıkoğlu 1991; Akbıyıkoğlu 1994 ve Özgen ve Öztürk 1996, 53). Burada bahsi geçen yedi objenin yanı sıra mezardan gümüş bir ayna, kireçtaşından (?) bir tarak, bronz bir iğne, mermer bir kase, bir Korinth aryballosu (cf. No. 100) ve kemikten yuvarlak bir süs eşyası ele geçmiştir. Bu objeler muhtemelen Güre yakınındaki diğer mezarlardan daha erkene, büyük olasılıkla MÖ 6. yüzyılın ilk yarısına tarihlenir.

Oinokhoe ve No. 156, form açısından pişmiş toprak diğer örnekler No 74 ve 75‘e benzemektedir.

Ayrıca bakınız
Baughan, “Lidya Gömü Gelenekleri”; Özgen, “Lidya Hazinesi”.
Kaynakça
Özgen ve Öztürk 1996, no. 222; Akbıyıkoğlu 1991, 6, 21, Şek. 20; Akbıyıkoğlu 1994, 6, Şek. 4.
Yazar
İÖ