İnce cidarlar ve özenli, titiz yapılan bezeme vazoyu değerli kılmaktadır. Çiftler halindeki figürlerin ortada bir bitkiyi veya floral bir formu sınırlaması Yakın Doğu ve Yunanistan'da bu parçanın yapıldığı dönem olan (bakınız; Amandry 1965) MÖ 6.yy’dan önce bilinen uzun süreli bir gelenekti; ancak alışık olunmadık birçok ikonografik özelliğe sahiptir: çizim stili, özellikle kalın dış çizgilere verilen önem ve sarı ve turuncu astar renkleri; bitkinin natüralistliği ve hayvanların üzerini bir çardak gibi örtmesi; gövde ve kalça arasında anlamı bilimeyen kıvrımlı koyu-beyaz-koyu çizgiler-kalça konturu veya dar kuyruk (kanca biçimli ucu nedeniyle; geyiğin esnek kuyruğunun hayvanların kalçaları gerisinde yer akmasına rağmen).