Küçük Buluntuların Konservasyonu

Kazı sezonu boyunca, Sardis’teki Konservasyon Laboratuvarı’nda çalışan ekip, Lidya sikkelerinden anıtsal mimarinin parçalarına kadar çeşitli ölçeklerdeki nesnelerin bakımından sorumludur. Sardis’teki küçük buluntu konservasyonu, tipik olarak sahadaki bir açmada kazılan malzemelere yapılan her türlü müdahaleyi kapsar. Temsil edilen yaygın malzemeler arasında metal, taş, seramik, cam, kemik ve fildişi ve boyalı duvar sıvası bulunur.

Buluntular genellikle açmalardan çıkarılır ve her iş gününün sonunda saha arkeologları ve/veya yerel olarak eğitilmiş teknisyenler tarafından laboratuvara getirilir. Özellikle hassas nesneler için konservatörler yerinde müdahale de yapabilir ve sahada hassas veya karmaşık kaldırma işlemleri gerçekleştirebilirler. Kaldırma işlemi genellikle saha arkeologları ve teknisyenler tarafından desteklenir veya kısmen yapılır.

Sardis’teki küçük buluntu konservasyonunun merkez üssü, Ana yerleşkesindeki konservasyon laboratuvarıdır. Bu amaca yönelik laboratuvar alanı, 2006 yılında yeni bir kazı depolama ve destek kompleksinin bir parçası olarak inşa edilmiştir. 1960’lardan beri kullanılmakta olan önceki alanın aksine, mevcut laboratuvar kayıt cihazı, fotoğrafçı, illüstratör, nümismatist ve araştırmacı bilim adamlarının sahadaki çalışmalarına oldukça yakın bir yerde bulunuyor.

Küçük buluntu konservasyon çalışmalarının çoğunluğu, tipik olarak Amerikan veya Türk eğitim programlarından konservasyon eğitimi alan iki veya daha fazla lisansüstü öğrencisi tarafından gerçekleştirilmektedir. Konservasyon eğitimi 1964 yılında Lawrence Majewski’nin New York Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü Konservasyon Merkezi’nden öğrencilerinin getirmesiyle başladı. 1983’ten itibaren, öğrencilerin aldıkları eğitimin sürekliliğini ve kalitesini korumak için iki yıllık yeni bir protokol başlatıldı.¹ Konservasyon öğrencilerinin Sardis’te bu programa göre iki sezon çalışma yapmaları gerekmektedir. Bu, yeni bir öğrencinin ve geri dönen bir öğrencinin tüm sezon boyunca birlikte çalışmasını sağlar. Öğrenciler sezon boyunca çeşitli gözetmen ve özel proje konservatörleriyle birlikte çalışır ve genellikle alan koruma projelerine yardımcı olurlar (şek. 1).

Küçük buluntu konservasyonu öncelikle temizlik, stabilizasyon, yeniden inşa ve yakın zamanda kazılan malzemelerin incelenmesine odaklanır (şek. 2, 3, 4). Laboratuvar düzenli olarak her sezon müdahale gerçekleştirir. Zamanın önemli bir kısmı da genellikle yayın ve teşhir restorasyonuna harcanır. Sardis’teki kazı faaliyetlerinin uzun geçmişi göz önüne alındığında, sahada bulunan ve yeniden işleme/müdahaleye tabi tutulması gereken birçok nesne bulunmaktadır (şek. 1). Bunlara genellikle hassas metal eserler, beklenen kullanım ömürlerini aşan malzemelerle onarılan eserler veya yeniden bakım çalışmaları gerektiren eserler dahildir.

Konservasyon laboratuvarı ayrıca, kazı sezonu boyunca buluntuların teknik analizini gerçekleştirir. Bununla sınırlı olmamakla birlikte: malzeme tanımlaması için mikrokimyasal testler ve polarize ışık mikroskobu, fotomikrografi, hesaplamalı görüntüleme (yani, yansıma dönüşüm görüntüleme (RTI), fotogrametri, korelasyon germe, çok bantlı görüntüleme vb. (şek. 5, 6) yapılan çalışmalardan bazılarıdır.

• 1Severson 2008, p. 172.